ठूला मान्छे पछि चोर !!!

पवित्रा दाहाल

८ भदौ : लोकन्थली , भक्तपुर । मंसिर महिना थियो । गाउँघरमा सबैलाई कामको भ्याइनभ्याई थियो । सुधाकी आमा पनि खेतीपातीको काम गर्थिन् । सुधाको बगैँचामा लटरम्म सुन्तला फलेका थिए ।

ती सुन्तला घरमा कोही नभएका बेला चोरले चोरेर आधा पारिसकेका थिए । शनिवारको दिन थियो । सुधालाई उनकी आमाले सुधा ! आज घरबाट कतै नगईकन सुन्तला कसले चोर्न आउँछ हेर् है , भनिन् । कक्षा पाँचमा पढ्ने सुधा त्यो दिन घरमा एक्लै थिई । उसका बुवा र भाइ बजार गएका थिए अनि आमा खेतमा गएकी थिइन् ।

उसलाई आमाले चोर पक्रने काम लगाएकी थिइन् । सुधाले सोची, सुन्तला चोर्ने अरु को होलान र सन्तोष,गुजु ,जुनेली,मेनुका त होलान नि । तिनीहरु सधैँ अरुको बारीमा फलेका फलफूल चोरेर खान्छन् । स्कुलका साथीहरुको पनि टिफिन चोरर खान्छन् । अस्ति पनि छ कक्षाका रमेश दाइको मामाले अमेरिकाबाट पठाइदिनु भएको कलर बक्स नै चोरेका थिए । आज हाम्रो बगैचामा पनि तिनै चोहरू त आउने होला न नि ।

तिनीहरूलाई पक्रने चाहिँ कसरी होला ? देखे पछि तिनीहरूकै बुवा आमालाई भन्दिनु पर्ला । आँगनमा यस्तै कुरा सोच्दै थिई सुधा । यतिकैमा बोरा बोकेर एउटा माग्ने मान्छे आयो । उसले भन्यो , नानी राती फिरी लगाएको थिएँ ,घरमा कोही हुनुहुन्न ?

फिरी लगाएको त सुधाले पनि सुनेकी थिई । उसकी काकीले फिरी लगाउने मान्छेले त मान्छेको हड्डीको बाजा बजाउँछ भनेको सम्झी अनि डराई । डराई, डराई अहँ, हुनुहुन्न भनी । के – के दिनुपर्छ तपाईँलाई अनि कति दिनुपर्छ भनेर सुधाले माग्नेलाई सोधी । माग्नेले चामल एक पाथी, धान एक पाथी माग्यो । सुधाले त्यो फिरी लाउने माग्नेलाई उसले भनेअनुसार नै एक एक पाथी धान र चामल दिई । माग्ने गयो । माग्ने गएपछि उसको डर हट्यो ।

ऊ फेरि सुन्तला चोर पक्रन ढोका लगाएर थोरै झ्याल खोलेर चियाएर बसी । त्यतिकैमा ४५-५० वर्ष जतिकी गाउँकै महिला डोकामा हँसिया , कुटो कोदालो लिएर घरको बाटो भएर खेतीबाट आउँदै थिइन् । घरको आँगनमा आए पछि चारैतिर हेरिन् र उनले सुधाकी आमा , ए ! सुधाकी आमा भनेर चारपाँच पटक बोलाइन् तर सुधा बोलिन ।

ती महिला डोको बिसाएर सुन्तलाका बोटमा चढेर पोल्टोभरी सुन्तला टिपिन्, उनको डोकामा हालिन् । उनले फेरी सुन्तलाको बोटमा चढेर सुन्तला टिपिइन् । यसरी उनले आधा डोकोजति नै सुन्तला बनाएर लगिन । सुधालाई झ्याल खोलेर हेर्ने आँटै आएन , उल्टै लाज लागेर आयो ।

उसले चोर समातेर आमालाई मैले चोर पत्ता लगाएँ भन्नेँ रहर थियो । उसलाई त अब आफ्नी आमाभन्दा पनि ठूली मान्छेले चोरेकोमा अचम्म लागेको थियो । उसलाई कहिल्यै लागेको थिएन ठूला मान्छे पनि चोर हुन्छन् भनेर ।