जनविश्वास गुमाउँदै सरकार
नेपालबहस संवाददाता
बैशाख ५, २०७७ शुक्रबार २०:२५:१५
नयाँ बर्षको उपलक्षमा देशका सम्माननीय प्रधानमन्त्री के पी शर्मा ओलीले मुुकभरका सबै नेपालीलाई एकैपटक देशको राष्ट्रिय गान गाउन र बजाउन लगाए । अधिकांश नेपालीहरुले गणतन्त्र प्राप्ती पछाडि पहिलो पटक प्रधानमन्त्रीलाई नै चुनौति दिंदै खुलेरै अझै भनाैं जिस्किंदै श्रीमान् गम्भीर नेपाली गाएर सुनाए ।
जनताले ताली चाँहि बजाए कि बजाएनन् ? सरकारका हनुमानहरुले फेसबुक र टुईटरमा हाल्नै पाएनन् । राष्ट्रिय गानको यो अभियानलाई पनि सरकारका प्रचारकहरुले प्रधानमन्त्रीकै विजयउत्सवको रुपमा लिंदै गुणगानका रुपमा गाए । अहिले आएर सरकारले लगाएको लकडाउनलाई पनि सरकारको महान उपलब्धिको रुपमा गीत गाँईदैछन् । अलि समय मात्रै पर्खौ, यही लकडाउनको नाममा भएका महान भ्रष्ट्राचारका काला कर्तुतहरु पनि आम नागरिक माँझ जस्ताको तस्तै आउने नै छन् ।
यो सरकार पनि गज्जबकै छ गाँठे । सरकार प्रमुखको बर्थ डे पनि देशभित्रै मनाउँछ । यसलाई पनि सरकारका अन्धभक्त समर्थकहरु महान उपलब्धिका रुपमा कराउँछन् । यसैलाई एकथरीले महान राष्ट्रवादको छला· मान्न थालेका छन् । अब त केही पनि बाँकी रहला जस्तो छैन । लकडाउनमा हाम्रा देशका प्रधानमन्त्री देश भित्रै सुत्छन् । देश भित्रै मुत्छन् । देशभित्रै निँदाउछन् । देख्यौ ज्वानाैं ! हाम्रा प्रधानमन्त्री हप्तै पिच्छे लकडाउन लगाउँछन् । जनता खान पाउन छोडेपछि पैदलै घरजान भनि राजधानीबाट बाहिर निकन्छन् । प्रहरी डिउटी सकेर आएको डाक्टर ठटाउँछ । यता सरकार खान दिनुपर्छ भनेर आप्mनै नागरिकलाई रातारात पैदलै डाँडा कटाउँछ ।
सरकार हो सरकार, दुईतिहाईको सरकार । त्यस्ता जाबो बैठक, प्रेस कन्सफरेन्स त बालुवाटारबाटै चलाउँछन् । जताततै राहत वितरणको माहौल छ अहिले आप्mनै दलका कार्यकर्ताहरुबाट राहतका पोका बडाउँछन् । अर्का अध्यक्षले यस्ता सार्वजनिक जनचासोका बिषयमा सर्वदलीय संयन्त्र बनाएर केही नयाँ काम गरौं न, देशलाई नै दुखेको बेला दलभन्दा माथि उठौन भनेर एक्लै बर्बराउँछन् । उताबाट बाल्कोटे बाँस्कोटा आकाशै खस्ला जस्तो गरेर हुँदैन हुँदैन भनेर अत्तालिंदै कराउँछन् । विचरा निमुखा गरिब नागरिक राहत खैं ? भनेर कराउँछन् । यता सरकार अस्ति चुनावमा भोट कस्लाई हालेको ? भनेर प्रश्नको घोचो तेर्साउँछन् । जनता जिल्ल पर्छन्, बोल्नै डराउँछन् ।
हुनपनि किन नहोस् सुन छिर्ने प्वाल त अस्ति सरकार गठन हुने बित्तिकै ड्याम्म्मै टालिहाले । सत्तरी करोडको कमिशनको डिलमा पनि छोरो पर्दैन अर्कै सेरिन्छ । औषधिको कमिशनमा ढकाल जान्दैन, विचरा योजना बनाउने अर्कै छ, बबुरो सचिव चेपुवामा पेलिन्छ । कमिशन जति सबै बालुवाटार भित्र गनिन्छ । साथी हो के राजनीति बुभ्mया रैछौ र तिमीहरुले ? यसैलाई कम्यूनिष्टको सक्कली समाजवाद भनिन्छ ।
जनताले चुनावमा भोट हालेका धेरै दलहरु अहिले यस नेपाल नामक धराधाममा जीवित नै छैनन् । सरकार सञ्चालन गर्ने दलको जन्मस्थान कहाँ हो ? कहिले हो ? जन्ममिति पनि सरकारमा गैसकेपछिको हो भन्ने कुरा त्यही दललाई मतदान गर्ने मतदातालाई नै थाहा छैन । कस्लाई भोट हालेको भन्दा कोही नागरिकले माओवादीलाई भन्दिन्छन् । कसैले एमालेलाई भन्दिन्छन् । राहत हराउला भन्ने डरले कसैले कांग्रेसमा भोट हालेको भन्न नै डराउँछन् । माओवादीको नाम सुन्ने बित्तिकै विप्लव पो हो कि भनेर अहिलेको सरकार चलाउने नेकपा भन्ने दल तीनकोष परै डराउँछ । राहत लिन गएको भोको नागरिकलाई दलको प्रतिनिधि राहत त अघि नै सकियो अब भोलि आँउनु भनेर पठाउँछ । आफुले भोट हालेर राजधानी पठाएको दलको अहिले गाउँमा नाम निसानै छैन । जनतालाई यो उपलब्धि हो कि ब्यथा ? गाउँबाट एउटा दललाई चुनाव जिताएर पठाएका जनतालाई दुईतीन वटा पार्टी मिलेर राजधानीमा अर्कै पार्टी बनिसक्यो भन्ने यी गाउँले डाम्नाहरुलाई के था ?
देशका प्रधानमन्त्री यति निश्कलंक छन् कि उनले कसैलाई छोई मात्रै दिंदा पनि अपराधी चोखो हुन्छ । बोली दिंदा मात्रै पनि पवित्र हुन्छ । पहाडबाट पक्रिएर ल्याएको सून राजधानी छिर्ने बित्तिकै पित्तल बनिन्छ । हुनपनि किन नहोस् सुन छिर्ने प्वाल त अस्ति सरकार गठन हुने बित्तिकै ड्याम्म्मै टालिहाले । सत्तरी करोडको कमिशनको डिलमा पनि छोरो पर्दैन अर्कै सेरिन्छ । औषधिको कमिशनमा ढकाल जान्दैन, विचरा योजना बनाउने अर्कै छ, बबुरो सचिव चेपुवामा पेलिन्छ । कमिशन जति सबै बालुवाटार भित्र गनिन्छ । साथी हो के राजनीति बुभ्mया रैछौ र तिमीहरुले ? यसैलाई कम्यूनिष्टको सक्कली समाजवाद भनिन्छ ।
सरकार रुपी अभिभावकको ताल देखेर नागरिकका नौनारी गल्या छन् । अहिले गाउँगाउँमा राहत वितरणका नाममा लस्करका लस्कर सवारी चल्याछन् । राहतका नाममा कुहिएको चामल र दाल बाँडेर गरिब जनताका आँखा छल्याछन् ।यत्तिका विकास गर्दा पनि किन बिरोध गर्या होलान भनेर सरकारकै केही निकायहरु जनतासँग भित्रभित्रै जल्याछन् ।
अब केही समय यही कोरोनाको नाममा आराम गरिन्छ । पारिपट्टी ठुलदाईले जसोजसो गर्छ यता वारिपट्टी पनि त्यसै त्यसै गरिन्छ । यो लकडाउन भन्ने चीज चैं बडो गज्जबको नै रैछ । यस्तो चीज अगाडि नै थाहा पाएको भए कतिपटक लगाईन्थ्यो ? कतिपटक फुकालिन्थ्यो ? जनता जागेको बेलामा, जनताले भ्रष्ट्राचारको हिसाब किताब मागेको बेलामा, प्रतिपक्षले सरकारको काममा भाँजो होलेको बेलामा प्रयोगमा ल्याउन पो यो लकडाउन भन्ने चीजले काम दिदो रैछ ।
मलाई त यो लकडाउन दशैंसम्म लगाउने मन छ । कोरोना कहाँ आईपुग्यो ? खै अझैसम्म मलाई फोन गरेकै छैन ? कि आउँछु भनेर ढाँटन त ढाँटेन ? कि सीमा नाकाबाट वारी आउने हिम्मतै राखेन ? यसो ग¥यो भने त हाम्रो औषधि उपकरण खरिदको घोटालाले कामै गरेन । जनतालाई जति तर्साउँदा पनि पार लाग्ला जस्तो छैन । खानै नपाएपछि कोठाभित्रै थुनिएर बस्न सक्ने नेपालीको बानी पनि त हैन । साँच्चै जनता बाहिर निस्किए भने यस्ता कोरोना भाईरसले घरको चौघेराभित्र रोक्न पनि सक्ने छैन । भातै खान त घरभित्रै बसीबसी खुवाउँछु भनेर भाषण हानियो । यो कोरोनाले कसरी थाहा पाएछ, लौन अहिले आएर आफै फन्दामा परियो ।
सबैले भनेजति खान पाएकै छैनन् । खान नपाएकाले सरकारलाई समर्थन गर्न आएकै छ्रैनन् । बिष्णुसरको हराएको जग्गा खोज्नेदेखि गुठी र सार्वजनिक जग्गा रोज्नेसम्मको संझौतामा ज्ञवाली आएका छन् । यो पनि बेमौसमी बाजा भो भनेर कुरै नबुझी गीत मात्रै गाएका छन् ।
भाषणले खान दिदैन भन्ने कुरा उ बेलाँ आफैलाई थाहा भएन । जनतालाई घरमा थुनेर खुवाउने दिन आउला भन्ने हेक्कै रहेन । उ बेला बोले भोट फकाउनु थ्यो फकाईयो । अहिले ख्वाउनै पर्ने अवस्था आएपछि कोठाबाट बाहिर निस्कनै गाह्रो भो । घर पठाई दिउँ भन्यो भने ठुल्दाई मान्दै मान्दैन । यता भएभरको राहत जति केटाहरुले कता सेटिङ मिलाई सके काठमाडौंमा जाममा परेका मजदुरलाई खाना पानीको ब्यवस्था मिलाओन् भन्दा मान्दै मान्दैनन् । अब त खान नपाएर जनता बाध्य भै सडकमा निस्किने बेला भो । हैन यस्ता बेलामा केही उपाय निकाल्छन् कि भनेको बाँस्कोटा, रिमाल र खतिवडाहरु कता गए ? यता बनझाक्रीले यही बेलामा तर्साएर बालुवाटार नै थर्कमान भो । केही लाउकेहरुको त यही थर्काईले भाले सातो गो । दुई चार लठुवाहरुले गरि खाएको पनि यी धामीझाक्रीहरुलाई देखि नसक्नु भो ।
यही बेला देवी ज्ञवालीलाई जिम्मेवारी दिउँ भनेको जनता उल्टै आईलाग्छन् । यस्तो महामारीमा जनतालाई बसाईको स्थायी ब्यवस्था मिलाऔं भनेको झनै सरकारकै बिपक्षमा जाईलाग्छन् । सबैले भनेजति खान पाएकै छैनन् । खान नपाएकाले सरकारलाई समर्थन गर्न आएकै छ्रैनन् । बिष्णुसरको हराएको जग्गा खोज्नेदेखि गुठी र सार्वजनिक जग्गा रोज्नेसम्मको संझौतामा ज्ञवाली आएका छन् । यो पनि बेमौसमी बाजा भो भनेर कुरै नबुझी गीत मात्रै गाएका छन् ।
घाँस उखेल्न र बाँदर धपाउन ४ अर्ब ८२ करोड झ्वाम पार्न सक्ने सर्वहारा सरकार जनतालाई घरभित्र थुनेर आफु चन्दा उठाउँदैछ । जनता भनेका दलका सूर्य मार्का मात्र देख्ने सरकारले समस्या मुलुकमा हैन दलमा मात्र आएको देख्छ । जनता राहतका लागि नगरपालिका र गाउँपालिकासम्म जानै डराउँछन् । बाहिरै बस्छन् सकि–नसकी हामीलाई पनि भनेर कराउँछन् । यिनका आवाज ४ मिटर पर्तिरसम्म नपुगी त्यसै हावामा हराउँछन् । देशमा कम्युनिष्टको बलियो सरकार छ । जनतालाई भातै मुला त सुतिसुति ख्वाउँछ सरकारले भन्दै सरकार पनि अहिले त सुति सुति चल्या छ । जनता यही सरकारको भरमा पर्या छ । सरकारलाई सिंङाे ब्रम्हाण्ड नै थामेको भान पर्या छ ।
सरकार रुपी अभिभावकको ताल देखेर नागरिकका नौनारी गल्या छन् । अहिले गाउँगाउँमा राहत वितरणका नाममा लस्करका लस्कर सवारी चल्याछन् । राहतका नाममा कुहिएको चामल र दाल बाँडेर गरिब जनताका आँखा छल्याछन् ।यत्तिका विकास गर्दा पनि किन बिरोध गर्या होलान भनेर सरकारकै केही निकायहरु जनतासँग भित्रभित्रै जल्याछन् । तर यथार्थमा भन्ने हो भने जनताका सामु एकपछि अर्को गर्दै यिनका (सरकार) विश्वास ढल्याछन् ।
नेपालबहस संवाददाता
नेपालबहस डटकमको अंग्रेजी संस्करणका साथै अनलाइन टीभी पनि सञ्चालित छ । फेसबुक र ट्वीटरमार्फत पनि हामीसँग जोडिन सकिनेछ । नेपालबहसमा प्रकाशित कुनै सामग्रीबारे कुनै गुनासो, सूचना तथा सुझाव भए हामीलाई [email protected] मा पठाउनु होला । धन्यवाद ।
लेखकबाट थपस्काउटको जग्गा कब्जामा गृहमन्त्रीको चासो, मन्त्रालयमा आयुक्तसँग छलफल
चैत १५, २०८० बिहिबार
आईजीपी परिर्वतनको तयारीमा गृहमन्त्री लामिछाने, पुग्ला त चलाउनेको भविष्यवाणी ?
चैत १५, २०८० बिहिबार
८ सय ७७ प्रहरी काजबाट फिर्ता
चैत १५, २०८० बिहिबार
आईजीपी परिर्वतनको तयारीमा गृहमन्त्री लामिछाने, पुग्ला त चलाउनेको भविष्यवाणी ?
चैत १५, २०८० बिहिबार
सरकारले तोक्यो चैते धानको समर्थन मूल्य
चैत १५, २०८० बिहिबार
‘बिराट गोल्ड कप फुटबल’ काे मुख्य प्रायोजनमा एनआईसी एशिया बैंक
चैत १५, २०८० बिहिबार
स्काउटको जग्गा कब्जामा गृहमन्त्रीको चासो, मन्त्रालयमा आयुक्तसँग छलफल
चैत १५, २०८० बिहिबार
कोशी प्रदेशले आगलागी पीडित सन्थाल समुदायका लागि स्थायी घर निर्माणमा पहल गर्ने
चैत १५, २०८० बिहिबार
सादा पोशाकमा प्रहरी परिचालन नगर्न हेडक्वार्टरको पत्र
चैत १५, २०८० बिहिबार