आवारा र गुण्डागर्दीका हातमा देशको शासन
नेपालबहस संवाददाता
असार १५, २०७७ सोमबार २०:३२:२९
यज्ञप्रसाद भट्टराई
१५ असार, काठमाडौं । मुलुकमा कहिल्यै देखा नपरेका द्रव्य पिसाचहरुको अहिले राम्रै जमघट बढेको छ । जनताका आँखामा छारो हाल्न सत्तापक्ष र प्रतिपक्षको नाटक मञ्चन गरिरहेका दलका बज्रस्वाँठहरुले देशलाई गतिलो लैनो गाई बनाएर घाँस पानीसम्म नहाली दुहुने काम मात्रै गरिरहेका छन् । जनताका सयौं समस्यामा किञ्चित पनि चिन्ता लिनु नपर्ने, जनतालाई कुनै प्रकारको सेवा सुविधा र सहयोग दिनु नपर्ने, जति भेटे पनि आफैमात्र सोहोर्ने, देशलाई बिदेशीको कृडास्थल बनाउने, धर्मका नाममा राजनीति गर्ने, जातका आधारमा राजनीति गर्ने, सदियौंदेखि मानिदै आएको प्रथा, सस्कार र परम्परालाई बिदेशीका भाडाका टट्टुहरुका अगाडि लम्पसार परेर व्यक्तिगत स्वार्थका लागि कहिले होली वाईन पिउने, कहिले चार वटासम्म किडनी फेरेर जिउने, कहिले रातो कार्पेटमा लोभिने, कहिले, कुनै प्रकारको नागरिकको बिरोध आए आफु संलग्न नभएको वा आफुलाई थाहै नभएको भनेर जोगिने, राष्ट्रियता र सीमा विबाद जस्ता बिषयहरुलाई हल्का रुपमा लिने यस्ता दीर्घ रोगी, असाध्यै भोगी, हत्यामा संलग्न भएको आरोप लागेका, घरबाट गोरु बेचेर भागेका, आफन्तले काम नलाग्ने भनेर पाखा लागेका फटाहा, आवारा र गुण्डागर्दीका हिमायतिहरुका हातमा अहिले देशको शासन सत्ता पुगेको छ भन्दा कुनै पाप लाग्ने कुरा गरेको नहुन सक्छ ।
वर्तमानका राजनीतिका सारथीहरु हेर्दा लाग्छ यिनिहरु देश दोहनको महान अभियानमा निस्किएका कलियुगका नरपिचासहरु हुन । यिनीहरुलाई यसभन्दा अघि पनि यो देशमा उनिहरु जस्तै शासकहरु थिए । जनताका जन प्रतिनिधिहरु थिए । उनिहरुले देश विकासको काममा कसरी आफ्नो दिलोज्यान दिएर जनताको काम गरे, विदेशीका सामु कहिल्यै नझुक्ने दृढ आत्मविश्वास र राष्ट्रियताका सवालमा कसैंसँग सम्झौता नगर्ने काम गरें भन्ने विषयमा कुनै हेक्का नै छैन जस्तो लाग्छ । हिजो कुनै समयमा यही राज्यसत्ताले व्यक्ति हत्याको आरोपमा जेलको काल कोठरीमा बर्षौ बिताउनु परेको कुनै क्लेशमात्र पनि यिनिहरुमा संकोच र लाज शरम छैन । राजनीतिका उपल्लो दर्जाका दार्शनिक ठान्ने ठूटे नेताहरुबाट अभिषेक लिएर राज्य सञ्चालन गर्ने सिंढी उक्लिन पाएका लाल–बुझक्कडहरुबाट अहिले भैरहेका काम कार्यवाहीका बारेमा स्वयं सरकार सञ्चालन गर्ने दलका कार्यकर्ताहरु पनि खुसी हुन सकेको अवस्था देखिदैन ।
बजारमा आउने बतासे हल्लाहरुले व्यक्तिको आफुमा रहेको साख निरन्तर रुपमा घटाईरहेको अवस्थालाई किञ्चित पनि ख्याल नगर्ने, सिंगो मुलुक भनेको शितल निवास, सिंगदरबार र बालुवाटार देख्नेहरुले नै देशलाई अहिलेको बर्बादीको अवस्थामा पुर्याएका हुन । देश विकास भनेको हावादारी गफबाट शुरु हुन्छ र देशमा ब्रम्हलुट मच्चाईरहेका देशका धमिराहरुको हाँसिमजाक र ख्यालठट्टामा गएर अन्त्य हुन्छ भन्ने कलिलो सोच राखेका बृद्ध नेतृत्वबाट अब पनि देश परिवर्तन होला र नागरिकको आर्थिक स्थितिमा सुधार होला भन्नु महान भूल हुनेछ ।
स्वयं प्रधानमन्त्री कै दलका शिर्ष नेताहरुले नै अहिले ओली र ओली सरकारको बिरोधको जिम्मा लिएर बसेका छन् । अचाक्ली गरे पछि घरका “बा” को कुरा तल्ला घरमा हुनु अनौठो होईन तर स्वयं घरमै “बा” को बिरोध प्रसस्त मात्रामा हुन थाले पछि र घरका सन्तानहरु नै “बा” सँग टाढिन थाले पछि “बा” ले आफ्नो व्यवहारमा सुधार ल्याउनु पर्ने हो । अति नै गर्न थाले पछि “बा” लाई हटाएर छोरोले व्यवहार हातमा लिनु कुनै अनौठो कुरा पनि त भएन ।
देशले ३० औं बर्षसम्म दीर्घरोगी नेताहरुको पालन पोषण र औषधोपचारमा मनग्यै राष्ट्रिय ढुकुटी खर्चिई सकेको छ । यसको प्रतिफलको रुपमा देशले र देशका नागरिकहरुले चाहीँ के पाए त ? भनेर अब बिश्लेषण हुन थालेको छ । युवाहरु देशको नेतृत्व लिन आतुर देखिएका छन् । मक्किईसकेका राजनीतिक दलका खम्बाहरु अब फेर्नु पर्छ भनेर हिम्मत कसिसकेका छन् । यस्तो बेलामा मुलुक परिवर्तन गराउन सोच लिएर हिंडेका तमाम नेपाली नागरिकहरुले युवाहरुलाई साथ दिनु परेको छ । कति लुट्न दिने अब त यि देशका लुटेराहरुबाट यो देशको बँचेखुँचेको आर्थिक भण्डार जोगाउनु समेत परेको छ । यही बाँकी सम्पत्ति र जनताको न्यानो माया साथमा लिएर नयाँ नेपाल निर्माणमा जुटनु परेको छ ।
वर्तमान प्रधानमन्त्रीका बारेमा अहिले प्रमुख प्रतिपक्ष दल तथा अन्य साना दलहरुले कुनै नकारात्मक टिकाटिप्पणीहरु गर्न छोडेका छन् । स्वयं प्रधानमन्त्री कै दलका शिर्ष नेताहरुले नै अहिले ओली र ओली सरकारको बिरोधको जिम्मा लिएर बसेका छन् । अचाक्ली गरे पछि घरका “बा” को कुरा तल्ला घरमा हुनु अनौठो होईन तर स्वयं घरमै “बा” को बिरोध प्रसस्त मात्रामा हुन थाले पछि र घरका सन्तानहरु नै “बा” सँग टाढिन थाले पछि “बा” ले आफ्नो व्यवहारमा सुधार ल्याउनु पर्ने हो । अति नै गर्न थाले पछि “बा” लाई हटाएर छोरोले व्यवहार हातमा लिनु कुनै अनौठो कुरा पनि त भएन ।
राम राज्यको परिकल्पना गरेर अति उत्साहका साथ मतदान गरेर वर्तमान सरकार निर्माण गरेका व्यक्तिहरु नै वर्तमान सरकारले राक्षस राजको झल्को दिने काम कारवाहीमा अग्रसर भएको देख्दा आम नागरिकमा नैरास्यताको कालो बादल मडारिएको अवस्थामा पुगेका छन् । सरकार जनताको रोदन सुन्नै सक्दैन । जनतालाई अप्ठ्यारो पर्दा सरकारमा सहयोगीको भूमिकामा कहिल्यै देखा पर्दैन । जनता दिन दहाडै सिटामोल खान नपाएर मर्दासमेत यो सरकारलाई कुनै फरक पर्दैन । महिनौ बन्दाबन्दीले आक्रान्त बनेको अर्थतन्त्र सामान्यीकरण गराउन र जनतामा परेको समस्यामा अभिभावकत्व ग्रहण गर्न कहिल्यै अग्रसर बन्दैन भने यस्तो सरकारलाई जनताले के आप्mनो सरकार भन्नु ? यही सरकारलाई मैले भोट दिएर बनाएको भनेर केका आधारमा गर्व गर्नु ?
नेपालबहस संवाददाता
नेपालबहस डटकमको अंग्रेजी संस्करणका साथै अनलाइन टिभी पनि सञ्चालित छ । फेसबुक र ट्वीटरमार्फत पनि हामीसँग जोडिन सकिनेछ । नेपालबहसमा प्रकाशित कुनै सामग्रीबारे कुनै गुनासो, सूचना तथा सुझाव भए हामीलाई [email protected] मा पठाउनु होला । धन्यवाद ।
लेखकबाट थपसत्ता र शक्ति भएपछि न प्रहरी लाग्छ, न अदालत ?
बैशाख ५, २०८१ बुधबार
प्रदेश सरकारमा संकट पार्दै वैकल्पिक गठबन्धन निर्माणमा नेकपा एसको प्रयास
बैशाख ४, २०८१ मंगलबार
सत्ता गठबन्धनमा नेकपा एसको काउण्टर अट्याक, के होला उपनिर्वाचनपछि सरकारको अवस्था ?
बैशाख ३, २०८१ सोमबार
विराटनगरको रानी क्षेत्र तनावग्रस्त, दुई समूहबीच ढुंगा हानाहान
नेपालबहस संवाददाता
बैशाख ५, २०८१ बुधबार
सत्ता र शक्ति भएपछि न प्रहरी लाग्छ, न अदालत ?
नेपालबहस संवाददाता
बैशाख ५, २०८१ बुधबार
आइसीसीको टी-२० वरियतामा दिपेन्द्रको छलाङ
नेपालबहस संवाददाता
बैशाख ५, २०८१ बुधबार
हार्दिक पाण्डेयलाई १२ लाख जरीवाना
बैशाख ७, २०८१ शुक्रबार
विलासी जीवन जिउने विद्या बालनले किन मागिन भिख ?
बैशाख ७, २०८१ शुक्रबार
त्रिभुवन विमानस्थलमा जहाज डिले हुँदा यात्रु मर्कामा, एति एयरलाइन्सको काउण्टरमै नाराबाजी
बैशाख ७, २०८१ शुक्रबार
भारतले रोक्यो नेपाली चियाको निर्यात
बैशाख ७, २०८१ शुक्रबार
संसदीय समितिमा फास्ट ट्रयाकबारे सेनाको बिफ्रिङ
बैशाख ७, २०८१ शुक्रबार
प्रिमियर कपमा तेस्रो स्थानको लागि नेपाल र हङकङ खेल्ने
बैशाख ७, २०८१ शुक्रबार
एसीसी प्रिमियर कपको फाइनलमा ओमान र युएई भिड्ने
बैशाख ७, २०८१ शुक्रबार
नेशनल पेमेन्ट गेटवे भ्रष्टाचार प्रकरणमा सुनिल पौडेल दोषी ठहर, ८ जनाले पाए सफाइ
बैशाख ७, २०८१ शुक्रबार
धरौटी बुझाउन नसकेपछि दीपेश पुनलाई जेल पठाइयो
बैशाख ७, २०८१ शुक्रबार