प्रधानमन्त्री ज्यू, अब माखे साङ्ग्लोको अन्त्य गर्नुस !

कोरोनाको भ्याक्सिन बनेको खुशीयालीमा विश्व तरंगित छ र आफ्ना जनतालाई कसरी छिटो भन्दा छिटो भ्याक्सिन उपलब्ध गराउने योजना बनाउँदै छन् तर विडम्वना नै हो, जनताको चिन्ता लिनु पर्ने बेला “ठाउँ न कुठाउँ चिलाई दे” भनेर सरकार नाङ्गेझार परेको छ ।

भारतीय उपमहाद्वीपमा आसन्न युद्धको खतरा दिनानुदिन बढ्दै गईरहेको सन्दर्भ नेपालमा चिनियाँ प्रभाव पनि द्रुततर बढिरहेको छ । चीनको विस्तारवाद विश्वको टाउको दुखाई बनिरहेको बेला नेपालमा कथित बामपन्थी सरकार हुनु चीनको लागि सायद प्रयोग गर्न सजिलो औजार सावित हुन् सक्ने आंकलन गरिन थालिएको छ ।

यसका पछि थुप्रै कारण छन, एउटा सुनियोजित गेमप्लान निर्माण भएको छ । ठुलो चाइनिज चलखेल स्पष्टै देखिन्छ । भारतपनिआफ्नो पकड गुमाउन चाहन्न ! किन र कसरी ओली विदेशी गोटी बन्न बाध्य भए र गराइए ? नेपाली उखान नै छ, पोइला जान रहर नगर्नेलाई कुटुनीले पनि फकाउन सक्दिन रे ! सुरु गरौँ , प्रम ओलीको सत्ता संघर्ष र राजनीतिक उठापटक को, देशका बच्चा बच्चालाई थाहा छ ।

केपी ओलीको राजनीतिक जीवनको सुरुवात र वर्तमान अवस्था !

यसलाई मुख्यतया ३ भागमा विभाजन गर्ने हो भने: (क)प्रारम्भिक अवस्था, (ख) संघर्षरत अवस्था र (ग) शक्ति सम्पन्न अवस्था

क. भारतको पश्चिम बंगालमा चलेको नक्शलाइट आन्दोलनको प्रभावमा झापामा आफुसँग रिसइवी भएका वा धनी सम्पन्नहरुको हत्या अर्थात् व्यक्ति-हत्याबाट राजनीतिको सुरुवात भएको देखिन्छ । व्यक्तिहत्याको अभियोगमा जेलपरेका ओलीलाई कथित कम्युनिस्ट पार्टीको सदस्य स्वीकारेर ज्यु ज्यान सम्वन्धि फौजदारी मुद्धालाई राजनीतिक मुद्धामा परिवर्तन गरियो ।

मातृत्व प्रेमबाट वन्चित ७ र ८ कक्षा पढेको १८ र १९ वर्षको उरेन्ठेउलाे किशोर अवस्थामा के नै राजनीतिक चेतना थियो होला र ?  तैपनि तत्कालिन निरङ्कुश पंचायती व्यवस्था विरुद्ध जनता भड्काउने तथा युवाहरुलाई पार्टीमा सामेल गराउने अस्त्रको रुपमा प्रयोग गर्यो पार्टीले । एउटा के मलाई सधैं आश्चर्यमा पर्छ भने बामपन्थी मेकानिज्म गजबको हुन्छ ।

हरेक घटना वा दुर्घटनालाई पार्टीले आफ्नो फाइदाको लागि उपयोग गर्न कत्ति पनि ढिला गर्दैनन् । यसैमा वास्तवमा पार्टी टिकेको पनि छ । यो घटनाको करिब २ वर्षकै हाराहारीमा जिल्ला कमिटी सदस्य अनि झापा मुभमेन्ट अर्गनाईजको प्रमुख भए र तात्कालिन कानुनको वर्खिलाप हुने विभिन्न क्रियाकलाप गरेवापत जेल पर्छन ।

ख. १४ वर्षको जेलजीवन विताएर निस्केपछि पार्टीले सोझै केन्द्रिय कमिटीमा वढुवा गरेर लुम्विनी अंचलको जिम्मेवारी सुम्पिएपछि दोस्रो आध्याय सुरु हुन्छ । नेपाली कांग्रेसले सुरु गरेको ०४६ सालको ऐतिहासिक जनआन्दोलनमा लौह पुरुष गणेशमान सिंहको अनुकम्पाले सहभागी हुने अवसर पाएको नेपालको बामपन्थी राजनीतिले एउटा उचाई पायो । हुन त ०३६ सालतिर पंहेलोमा छाप लगाउ आन्दोलनका अगुवा मानिने ओलीको राजनीतिक तिकडमवाजी संधै विवादित रह्यो । यद्धपि ओली सफल हुँदै गए ।

शक्ति बन्दुकको नालबाट प्राप्त हुन्छ भन्ने चर्चित कम्युनिस्ट भनाई जस्तै अगाडिकालाई सिध्याउ र अघि बढको अघोषित सिद्धान्त भेटिन्छ ।राणाहरुमा जस्तै कम्निष्टमा पनि खुनी सत्तासंघर्षको ईतिहास भेटिन्छ । लेनिन, स्टालिन, ख्रुश्चेव, यत्सिनदेखि पुटिनसम्मै सबैमाथि आरोप लाग्दै आएको छ । खुला राजनीतिमा आएपछि मदन आश्रितको रहस्यमय हत्या, विद्या प्रकरण, पार्टी विघटन, महाकाली सन्धि लगायत थुप्रै परिघटनामा ओलीको नाम जोडिएको छ । झन् भारतसँगको अत्यन्तै निकटता, ओलीको नाङ्गो हस्तक्षेपद्वारा भारतको पक्षमा गरिएका देशद्रोहको साक्षी बनेका छन् ।

ग. ओली आँफैमा त्यति खराव मान्छे नहोलान पनि तर ओलीको किचन क्याविनेट निसन्देह अत्यन्तै घटिया, अविवेकी, अज्ञानी, अपराधिक एवं भ्रष्टाचारी सोचले ग्रस्त मानसिक रोगीहरुले भरिएको छ । नेपाल जस्तो अविकसित, आर्थिक रुपले विपन्न सार्वभौम मुलुकका लागि यसरी कुनै शक्ति राष्ट्रको औजार हुनु निसन्देह विडम्वना नै मान्नु पर्छ ।

यी यावत राजनीतिक धोकाधडी र अमर्यादित क्रियाकलाप गर्दापनि ओलीको राजनीतिक उचाई बढ्दै गयो, कहिलै रोकिएन । खासगरी ओली चतुर नेता मात्रै हैनन् कस्लाई कहाँ कसरी प्रयोग गर्नुपर्छ भन्ने प्राक्टिकल मान्छे पनि हुन् । गुण्डा डन, विदेशी राजदुतहरुसँग समेत बाघचाल खेल्ने ओली एक नम्बरका जोकर ‘कमेडियन’ हुन् । तर प्रधानमन्त्री बनेपछि केही सकारात्मक कदम चालेर लोकप्रिय निर्णय गरि गरिब निमुखा विपन्न जनतालाई राहत देलान कि भन्ने जुन आस थियो आममान्छेहरुमा, त्यसको ठिक उल्टो अकल्पनीय भ्रस्टचारका घटना र सत्ताको चरम दुरुपयोग गरेर जनमानसलाई चकित बनाए ।

एकातिर शक्ति सम्पन्न दुई विशाल छिमेकी बीच युद्धको खतरा ज्यूँ का त्यूँ खडा छ भने अर्कोतर्फ कोभिड-१९ को मार झेल्न बाध्य जनतालाई एकपछि अर्को गर्दै सास्ती खेप्न विवश बनाएको छ । केन्द्रदेखि स्थानीय तहसम्म जनता त्राहिमामको अवस्थाबाट गुज्रिरहेका छन् । सरकार यो हदसम्म असंवेदनशील हुन् मिल्छ ? भ्रष्टाचार तथा पार्टीभित्र आपसी कलह बाहेक केही गर्न सकेन यो सरकारले ।

यस्तो निकम्मा सरकारको वहिर्गमन नितान्त आवश्यक छ तर कहिले विदेशी ‘चाईनिज’ राजदुतले, कहिले विदेशी ‘भारतीय’ सेना प्रमुखले, कहिले राष्ट्रपति लगायतले पालै पालो थमाइदिएर कसरी चल्छ देश ? कतिदिन थमाइदिन सक्छन यसरी ? संविधान, विधान, कानून, विधि पद्धति, मुल्यमान्यता कुल्चिएर कसरी राज्य संचालन सम्भव हुन्छ सरकार ?

सरकारले कि देश चलाउन सकिन भनेर माफी माग्दै राजीनामा दिएर अर्को पक्षलाई मार्ग प्रशस्त गर्ने या प्रधानमन्त्रीको विशेष अधिकार प्रयोग गरि मध्यावधि चुनावको घोषणा गर्ने अर्को विकल्प अब उपलव्ध छैन । बाँकी चुनाव पछि ! फ़्र्याङ्कफर्ट, जर्मनी ।