ओलीलाई नरभक्षी बाघ बनाउने प्रचण्ड–माधव

समाचार टिप्पणी

२६ माघ, काठमाडौं । सत्तारुढ नेकपाले यतिबेला सडक र सत्ता दुबै कब्जा गरेको छ । संसारमै नौलो उदाहरण प्रस्तुत गरेको छ, नेपाल कम्युनिष्ट पार्टीले । राजनीतिक रुपमा विभाजित देखिएका प्रधानमन्त्री केपी ओलीले सत्ता र सडक दुबै कब्जा गरेको  अवस्था छ ।

फागुन २३ गते ओलीले राजधानीमा गरेको भेलालाई उनीसँग असहमतहरुले पञ्च¥याली भनेपनि यसको प्रतिकात्मक प्रभाव देखिएको छ । सत्तामा पनि ओली सडकमा पनि ओली । यस्तो अनौठो घटन संसारमा कतै भएको थाहा छैन् । तर ओली गर्बका साथ शक्ति प्रदर्शन भनेको त यस्तो पो हुन्छ भन्ने गर्छन् ।

दुनियाँलाई थाहा छ, ओली कम्युनिष्ट खोल ओढ्नेमा पर्छन् । तर उनको शैली र व्यवहार हेर्ने हो भने संसारकै सबैभन्दा पुँजीवादीको जस्तो छ । शान सौकत र व्यवहार पूरै शाही शैलीका छन् । तर कम्युनिष्ट ट्याग हटाउन भने उनी चाहँदैनन् । त्यो भनेका दुनियाँ ठग्ने एउटा चाल मात्र हो ।

गएको निर्वाचनमा दुई कम्युनिष्ट घटक मिल्दा झण्डै दुई तिहाईको साथ र समर्थन प्राप्त भएको छ ओलीलाई । तर उनले त्यो प्रचण्डमतको महत्व बुझेनन् वा बुझ्न आवश्यक ठानेनन् । तीन वर्ष नपुग्दै उनको भनाई र गराईमा जमिन आसमानको भिन्नता देखियो ।

नेपाली जनता चाहिं ओली, प्रचण्ड र माधवका गोठाला मात्रै हुन् त ? उनीहरु मिल्दा जे पनि हुने नमिल्दा सबै गुमाउनुपर्ने ? जनताले दिएको भोट भाग शान्ति , जय नेपालका लागि होइन, विकास र समृद्धिका लागि हो । त्यसको गलत फाइदा उठाउने कम्युनिष्ट नेताहरुको बडप्पन नेपाली जनताले सहन गर्नुपर्ने वाध्यता के हो ?

राष्ट्रवादी नेताको छवि बनाएर चुनाव जितेका उनको व्यक्तित्व पछिल्ला दिन उसैको कम्तियामा रुपान्तरण भएको छ । कुनैबेला भारतविरुद्ध चट्टानी अडान लिएको महान राष्ट्रवादी नेता बनेका ओली फेरि लेण्डूप दोर्जीको नेपाली संस्करणका रुपमा लिइन थालेका छन् , त्यो पनि उनकै सहकर्मीहरुबाट । सत्तामा पुगेपछि सेरोफेरो मेरो भन्ने व्यवहारमा अभिशप्त ओली शासनले धेरैको मथिंगल रन्थनाई दिएको छ । अब उनी सत्ता र शक्ति कसैलाई हस्तान्तरण गर्न चाहँदैनन् । त्यसैले सडक र सत्ता दुबै कब्जा गर्न उनी लागिरहेका छन् ।

अर्कातिर ओलीसँगै असहमत पक्षको काम गराई पनि अचम्मको छ । राजनीतिक रुपमा विभाजित भएका दुई गुटमध्ये पुष्पकमल दाहाल प्रचण्ड र माधवकुमार नेपाल पक्षको काम गराई समेत विचित्रको देखिन्छ । एउटै पार्टीमा रहँदासम्म ओलीलाई मैमत्त हुन दिने, गल्ती गर्दा लगाम लगाउन नसक्ने , तर प्रतिनिधिसभा विघटन गरेपछि भने रुवावासी गर्ने प्रचण्ड – माधव पक्षको प्रवृत्ति पनि आजको अवस्था ल्याउने कारक हो । अहिले प्रतिनिधिसभाका सभामुख अग्निप्रसाद सापकोटा संसद सचिवालय कब्जा गरेर बसेका छन् ।

उनी पनि ओली जस्तै संसद्मा बसेर सर्वाेच्च अदालतमा सरकारविरुद्ध कानूनी लडाई लडेको देखिन्छ । तर पार्टी भने दुुबै पक्षले विभाजित भएको मान्दैन । ओलीले प्रचण्डलाई कार्यकारीबाट र नारायणकाजी श्रेष्ठलाई प्रवक्ताबाट मात्र हटाएको दाबी गरेका छन् । साथै संगै मिलेर चुनावमा सहभागी हुन आह्वानसमेत गरिरहेका छन् ।

अख्तियार, निर्वाचन आयोगलगायत संवैधानिक निकायमा उनको कब्जा भएको छ । सबै निकाय ओलीमय छन् । ओली विरोधी गतिविधि बर्जित छन् । यस्तो अवस्थामा के होला ? निश्चित रुपमा ओलीतन्त्र स्थापना हुने हो । यसका लागि ओली मात्र दोषी छैनन् । ओलीलाई नरभक्षी बाघ बनाउने काम प्रचण्ड–माधवले गरेका हुन् ।

उता, प्रचण्ड–माधव पक्षले पनि ओलीबाट आत्मालोचना गर्ने प्रतिबद्धता र विघटन फिर्ता गर्ने हो भने मिलेर जान सकिने बताइरहेको छ । यसबाट के प्रष्ट हुन्छ भने दुबै पक्षको चाहना भनेको सत्ता प्राप्ती मात्रै हो । सत्ता पाउनका लागि उनीहरु झगडा पनि गर्ने र प¥यो भने मिलिपनि हाल्ने प्रवृत्ति प्रष्ट देखियो ।

अब प्रश्न उठ्छ–नेपाली जनता चाहिं ओली, प्रचण्ड र माधवका गोठाला मात्रै हुन् त ? उनीहरु मिल्दा जे पनि हुने नमिल्दा सबै गुमाउनुपर्ने ? जनताले दिएको भोट भाग शान्ति , जय नेपालका लागि होइन, विकास र समृद्धिका लागि हो । त्यसको गलत फाइदा उठाउने कम्युनिष्ट नेताहरुको बडप्पन नेपाली जनताले सहन गर्नुपर्ने वाध्यता के हो ? जनता अब नेताहरुले सोचेभन्दा धेरै माथिल्लो स्तरमा छन् । के ठीक र गलत भन्ने विभेद राम्रो बुझेका छन् । त्यसैले अन्तिम फैसला गर्दा जनताले धेरै कुरामा ध्यान दिने बेला आइसकेको छ ।

ओलीको तानाशाही सोच र प्रचण्ड माधवको सत्ता प्राप्तिको मृगतृष्णाले देश अधोगतिमा लागेको हो । प्रधानमन्त्री ओलीले राज्यका तीनवटै अंगलाई वशीभूत पार्न खोजेका छन् । त्यसबाट उनको अभिष्ट पूरा भएन भने सडक नै कब्जा गर्नसमेत तयार रहेको सन्देश उनले दिएका छन् । ओलीले राष्ट्रपतिलाई त धेरै अघिबाटै रबरस्टाम्प बनाइसकेका हुन् ।

बेला बेला ओली गर्जन यस्तो हुने गर्छ– सबैतिर सेटिङ भइसकेको छ, प्रतिनिधिसभा पुनस्थापना हुँदैन, ढुक्क हुनुहोस् । ओलीका यी बचनले दिने सन्देश के हो ? निश्चित रुपमा सबै निकायमा उनी कब्जा गर्न उद्यत् छन् । सबैतिरको सन्तुलन र नियन्त्रणको पर्खाल भत्किएपछि आउने निश्कर्ष हो – तानाशाहीतन्त्र । त्यही तन्त्रको स्थापना नै ओलीको एक मात्र लक्ष्य देखिन्छ ।

ओलीले आफ्नो राजनीतिक भविष्य बचाइराख्न यो बाटो अपनाएको देखिन्छ । अख्तियार, निर्वाचन आयोगलगायत संवैधानिक निकायमा उनको कब्जा भएको छ । सबै निकाय ओलीमय छन् । ओली विरोधी गतिविधि बर्जित छन् । यस्तो अवस्थामा के होला ? निश्चित रुपमा ओलीतन्त्र स्थापना हुने हो । यसका लागि ओली मात्र दोषी छैनन् । ओलीलाई नरभक्षी बाघ बनाउने काम प्रचण्ड–माधवले गरेका हुन् ।

हिजो बेलैमा ओलीको महत्वकांक्षामा बिराम लगाउने काम गरेका भए आज देशले यो दुर्दिन भोग्न पर्ने थिएन । ओलीको सत्ताकब्जाको स्वरुप हेर्दा नेपाली जनताले फेरि बलिदानी दिएरै लोकतन्त्रलाई पुनस्थापित गर्नुपर्ने अवस्था आइपरेको छ । जनता सडकमा आएर ओलीलाई पनि ज्ञानेन्द्रकै जसरी मिल्काउनुपर्ने वाध्यता आउने छाँटकाँट देखिएको छ । त्यसैले यसका लागि सबै राजनीतिक शक्तिले आफूलाई बदल्ने बेला आइसकेको छ ।