धन्न सांसद भइनछु

नेपाली जनताको अत्यन्तै ठूलो आशा र भरोषाका साथ
अत्यधिक मत र अभिमत प्राप्त गरी
देशको कानून र नीति निर्माण बनाउन
अनि देशलाई विकासको बाटोमा डोर्याउन
जनप्रतिनिधिको रुपमा सभासद बनाएर
संसदभवन पठाएका नेताहरु नै
धमाधम डिल्लीबजारको खसी बजारमा
बेच्न राखिएका खसी बोका झैं
बिक्रि भैरहेको समाचार सुन्दा,
आफ्नै नांगो आँखाले देख्दा
धन्य आफुलाई सांसद नभएकोमा
अहिले आएर गर्व लाग्न थालेको छ ।

जनतालाई सधैं अभाव र अत्याचारको जाँतोमा
घुन झै पिसिंदा पनि
महंगी र महामारीको दोहोरो भारले
उठनै नसक्ने गरी थिचिदिँदा पनि
जनताका शरिर र आँखाबाट निस्किएका
पसिना र आँसुका थोपाहरु
गाँसै पिच्छे अमिलो गरी मिसिंदा पनि
जनताको भोक, रोग र अभावमा
कहिल्यै आप्mनो तर्फबाट दुई पैसा खर्चिन नसक्ने
विदेशिका दलालहरु
जनताको लाशमाथि राजनीति गर्न पल्किएका
मानव हलाहलका बस्तिहरु ।

दशौं करोडको डाक बडाबडमा
जनताका मतदानका उपहारहरु
बिच सडकमै बिक्रि भैरहँदा
जनताको अभिमतको नाङ्गो अवज्ञा गर्दै
सभासद नामका पैसाको भोकाहरु
रोशनीको कोठा, निर्मला र भागिरथीको
बाटो ढुक्ने चोट्टाहरु
आफ्नाे मुल्य आफै तोक्दै
खुल्ला बिक्रीका लागि कहिले बालुवाटार,
कहिले सिंहदरबार त कहिले
खुमलटार चाहार्दै छन् ।

कसाईले बोकाको गर्धन समातेर
बोकाको मुल्य तोके झैं
हाम्रा जनप्रतिनिधिहरुका कठालो
छामेर सांसदको मुल्य तोक्दैछन्
सभासद्हरु भने यिनै मान्छे व्यापारीलाई
आफ्ना अति प्रिय नेता ठान्दैछन् ।
अझै बढी डाँक बडाबडमा आप्mनो मुल्य पाउन
अझै पनि यिनै दलका झोला बोक्दैछन् ।

हिजो आफ्नै दलको बहुमतको
सरकार गिराउने महामहिमहरु नै
आज अर्कैको पार्टी फुटाएर
सरकार जोगाई दिने स्वाँग रच्दैछन् ।
आफ्नै दलभित्रका अनगिन्ती समस्याहरुलाई
थाति राखेर, आफु मध्यरातमा
बालुवाटारमा व्हिस्की र मटन खान
थाहैनपाईकन लुसुक्क पस्दैछन् ।
यि सबै चर्तिकाला हेर्दा मलाई
सांसद नभएकोमा अहिले आएर
गर्व लाग्न थालेको छ ।