एमाले महाधिवेशन : बकसमा पद पाउन युवा नेताहरुको लस्कर

एमालेको चितवन महाधिवेशनले युवा नेताहरुलाई गिज्याएको छ । जसले आफ्नो युवा जोस र ऊर्जा लोकतन्त्रका लागि समर्पित गरियो, लडियो भन्दै आए उनीहरुलाई अवश्य गिज्याएको हुनुपर्छ । नेकपा विभाजनपछि जसले केपी ओलीलाई राजनेता भने, विकासका प्रणेता भने, लोकतन्त्रको रक्षक भने अहिले एमालेको दशौं महाधिवेशनमा आन्तरिक लोकतन्त्र उनै ओलीको तजबिजीतन्त्रलाई जिम्मा लगाएर विचार शून्य बन्नु त स्वाभाविकै हो समीक्षात्मक चेत राख्ने नेताहरुलाई पनि खट्पटी नहुनु आश्चयलाग्दो छ ।

युवा नेताहरुले केही पनि सोच्नुपर्दैन, केपी ओली नै लोकतन्त्र हुन्, उनले नै लोकतन्त्र बचाउँछन् भनेर उनैलाई सुम्पिँदा हर्षले गदगद भएको पो देखिएको छ । अझ जनताको बहुदलीय जनवाद आफ्नो मानेर एमाले बनेकाहरुले जबज अभ्यसमा, कार्यान्वयनमा होइन पूजा गरेर राख्ने अवस्थामा पुर्याएका छन् ।

केपी ओलीले नेकपा विभाजनपछि नै अब एमालेलाई फलाम जस्तै गठिलो, एक ढिक्का र गुटरहित पार्टी बनाउन चाहेको बताउँदै आए । त्यसै अनुसार उनले तल्लो तहदेखि नै सबै पदलाई प्रतिस्पर्धालाई तजबिजी र बकसमा परिणत गरिदिए । सबै तहमा सर्वसहमति भन्दै मनोनीत गराए । महाधिवेशन प्रतिनिधि पनि मनोनीतै भए । त्यसरी आएका नेता, कार्यकर्ताले केन्द्रीय पदाधिकारी र केन्द्रीय सदस्य बनाउने जिम्मा केपी ओलीलाई नसुम्पने कुरै भएन, सहर्ष सुम्पे ।

यसको मुख्य भूमिका ओलीलाई राजनेता मान्ने र ओलीका विरुद्ध जाने राष्ट्र्घाती भन्नेहरु हुने नै भए । उनीहरुलाई प्रतिस्पर्धा नगरी, कुनै दुःख नगरी माथिल्लो दर्जा बकसमा पाउने भएपछि पार्टी विभाजनकारी चुनाव मनपर्ने कुरै भएन । लोकतन्त्र, जबज सबै ओलीलाई सुम्पनुको कारण यही हो । अरु सबै बोल्नुको कुनै अर्थ रहेन । बोल्ने भीम रावल र घनश्यामहरुको राजनीतिक भविष्य जहिले पनि खतरामै रहनेछ ।

कुनचाहिँ लोकतन्त्र हो ? जनजीविकाको सबाल के हो ? शिक्षा, स्वास्थ्य कस्तो हुने ? मदन भण्डारीले अगाडि सारेको जनताको बहुदलीय जनवादको अर्थ के हो ? भन्ने कुरा केही नबुझ्ने र सबैको छायाँ ओलीमै देख्नेहरुले गर्ने नै यही हो । भीम रावल र घनश्याम भुसालले आफ्नो उम्मेदवारीका विषयमा प्रचार गर्न खोज्दा ठूला नेता, बौद्धिक युवा मानिनेहरुले लोकतन्त्रका नाममा पार्टी विभाजन गर्न पाइन्न भनेर पाखुरा सुर्केको दृश्यले एमालेले बनाएको नीतिलाई गिज्याइरहेको छ ।

केही दिनअघि गोदावरीमा बनेको पार्टीको विधान चितवनमा लगेर सहादत गर्दा पनि दुईटा नेताबाहेक कसैको पनि मन नदुख्नु, मुटु ढुकढुक नगर्नु अचम्मलाग्दो छ । सबै युवा नेतालाई राष्ट्र् लोकतान्त्रिक विधिबाट अगाडि बढोस् भन्नु भन्दा पनि कल, छल, बाहुबल जसरी भए पनि एमालेले भारी जनमत पाउनुपर्छ र ओली बा सत्तामा पुग्नुपर्छ भन्ने मनोरोगले गाँजेको स्पष्ट हुन्छ । अन्तर्यमा आफ्नो पद छँदै छ । यस्तो अवस्थामा आफ्नो विवेक चल्ने कुरै भएन ।

२०७४ को आमचुनावपछि नेकपा बन्दा आमजनताले विकासमा, जनजीविकामा, समानतामा कम्युनिष्ट करिस्मा अब अवश्य देखिन्छ भन्ने आशा गरे । ओली शक्तिशाली प्रधानमन्त्री हुँदा राम्रै माने । अब हाम्रो जीवनस्तर फेरिएला कि भनेर गदगद भए तर परिणाम निस्कियो शासन सत्ता त दलाल पुँजीपतिको हातमा पो पुग्यो । शक्तिशाली प्रधानमन्त्री अ‍ेलीले त अरुले भाग खोजे भनेर जनताले संघर्ष गरेर बनाएको संविधान नै रसातलमा पुर्याउन सकेसम्मको बल लगाए । अहिलेको एमालेको महाधिवेशनमा केपी ओलीले आन्तरिक लोकतन्त्र आफ्नो हातमा लिएर पद बकसमा दिनु कुनै नौलो कुरा भएन । यसले एउटा डरलाग्दो र भयंकर अपसकुन भने देखाएको छ, अबको भविष्यामा राष्ट्र्को लोकतान्त्रिक यात्रा ज्यादै खतरापूर्ण अवस्थामा छ ।