नेकपाको साम्यवादी यात्रा : मुंगेरीलाल की हसिन सपने
इन्द्र रिजाल
असोज ८, २०७६ बिहिबार २:३:४०
समाचार टिप्पणी
८ असोज,काठमाडौं । नेपालले अबलम्बन गरेको राजनीतिक प्रणाली कुन हो ? यदि यस्तो प्रश्न गरियो भने स्वभाविक रुपले आउने जवाफ हो – वेस्ट मिनिस्टेरियल अर्थात संसदीय सर्वाेच्चता प्रणाली । संसद अर्थात जनताद्वारा निर्वाचित प्रतिनिधिले छानेको प्रधानमन्त्रीय प्रणाली नै हाम्रो शासकीय पद्धति हो । त्यही विधि अनुरुप हाल मुलुकमा खड्गप्रसाद ओली नेतृत्वको दुई तिहाई समर्थन प्राप्त सरकार छ ।
तर ओली सत्तामा आएपछि भने मुलुकको शासकीय प्रणालीमा परिर्वतन आउने स्पष्ट सन्देश सम्प्रेषण हुन थालेको छ ।मुलुक नजानिँदो ढंगले साम्यवादी शासन प्रणालीतर्पm उन्मुख भएको आभास हुन थालेको छ । यसको पुष्टी हिजो मात्रै सत्ताधारी नेपाल कम्युनिष्ट पार्टी र चिनियाँ कम्युनिष्ट पार्टीका उच्च पदाधिकारीबीच सम्पन्न समझदारीले गरिदिएको हो ।
यो सहमतिले प्रष्ट हुन्छ – नेकपा अब घोषित रुपमै एक दलीय तानाशाही शासन प्रणालीको मार्गमा अग्रसर भइसकेको छ । साथै चीन पनि अब नेपाल मामलामा हिजो जस्तो तथस्ठ रहेन । भारतको नांगो हस्तक्षेपकै शैलीमा चीन पनि उत्रने तयारीमा रहेको सन्देश दिन तयार देखिएको छ ।
दुबै मुलुकका कम्युनिष्ट पार्टी आ–आफ्ना मुलुकमा सरकारकै अंग हुन् । दुई पार्टीबीच भएको सम्झौता वा सहमति भनेको प्रकारान्तरले सरकारी तहबाटै भएको बुझ्न कठिन छैन । त्यसैले दुबै मुलुकबीच भएको राजनीतिक समझदारीले ठूलो अर्थ राख्छ । चीनले अपनाएको राजनीतिक प्रणालीलाई नेकपाले हाक्का हाक्की आफ्नो पार्टीको अंगका रुपमा भित्र्याउन लागेको बुझ्न कुनै द्विविधा छैन ।
चिनियाँ कम्युनिष्ट पार्टीका विदेश विभाग प्रमुखले हिजो नेकपाका विदेश विभाग प्रमुख माधवकुमार नेपालसँग समझादारीपत्रमा हस्ताक्षर गर्दा प्रधानमन्त्री ओली र प्रचण्ड साक्षी बसेका थिए । यतिले नै सवै कुरा छर्लङ्ग पारिदिएको छ । साथै नेपाल भ्रमणमा आएका चिनियाँ कम्युनिष्ट पार्टीका विदेश विभाग प्रमुखले नेपाल कम्युनिष्ट पार्टीका नेता कार्यकर्तालाई प्रशिक्षण नै दिएका थिए । अब दुबै पार्टीबीच सैद्धान्तिक रुपमा सहकार्य गर्ने समझदारी भएको पनि दुबै पक्षले स्वीकार गरेका छन् ।
यो सहमतिले प्रष्ट हुन्छ – नेकपा अब घोषित रुपमै एक दलीय तानाशाही शासन प्रणालीको मार्गमा अग्रसर भइसकेको छ । साथै चीन पनि अब नेपाल मामलामा हिजो जस्तो तथस्ठ रहेन । भारतको नांगो हस्तक्षेपकै शैलीमा चीन पनि उत्रने तयारीमा रहेको सन्देश दिन तयार देखिएको छ ।
साथै चिनियाँ राष्ट्रपति सीको नेपाल भ्रमण नै विवादित हुनसक्छ । किनभने नेकपाले सीको भ्रमण नेकपाको निजी पहलमा भएको सन्देश दिन खोजेको आभास मिलेको छ । उसले सीको भ्रमणलाई पार्टीकोे पेवाका रुपमा मात्र केन्द्रित ग¥यो भने ठूलो विवाद निम्तिने निश्चित छ । नेकपाको कार्यशैली हेर्दा लाग्छ सी नेपालका साझा पाहुना भन्दा नेकपाका मात्र पाहुना हुन् ।
चीन जस्तो महाशक्ति राष्ट्रले दुई तिहाई समर्थन प्राप्त नेपाल कम्युनिष्ट पार्टी भित्र आफ्नो राजनीतिक लाइन घुसाउन किन उत्सुक भयो ? आपैंmमा आश्चर्य छ । चिनियाँ पार्टीका महासचिव सी जीनपिङको विचारधारा नै अंगिकार गर्ने आशयले प्रशिक्षण दिनु र समझदारी गर्नुले विश्वलाई नै नयाँ संन्देश दिन खोजेको छ । अब चीन आफ्नो मोडेलको शासन प्रणालीको जग बलियो बनाउन विश्वमा नै अग्रसर हुन लागेको सन्देश पनि यसले प्रवाहित गरेको छ । जसले पश्चिमा र अमेरिकीहरुलाई झस्काउने काम गरेको छ । नेपालमै पनि गैर कम्युनिष्टहरु यसबाट सशंकित भएका छन् ।
नेकपाको यो कदमले अरु गैर कम्युनिष्ट दललाई पनि विदेशीको विचारधारा अंगाल्न बाटो खोली दिएको छ । हिजो मधेश केन्द्रीत दलले चाल्ने कदम भारतबाट सञ्चालित भन्नेहरुले भोलिका दिन घोषित रुपमा मोदीपथ अंगाले भने के गर्ने ? नेकपा नै अहिले टे«ण्ड सेटर वा रोल मोडेल बन्नु पर्ने भूमिकामा छ । उसले गरेको काम वा अंगालेको शैली अरुका लागि मार्गदर्शक हुन सक्छ । यसले नेपाल भित्रका राजनीतिक दलहरुको मौलिक चरित्र र पहिचान नै धरापमा पर्ने निश्चित छ । साथै नयाँ खाले राजनीतिक ध्रुवीकरण जन्माउन समेत यो कदम प्रेरक बन्ने देखिन्छ ।
विगतमा नेकपा एमालेको पार्टी कार्यालयमा तत्कालिन अमेरिकी राजदूत जाँदा विदेशी कम्युनिष्ट नेताका तस्वीर हटाएको प्रसंग पनि निकै चर्चित भएको थियो । त्यसैले नेपाली कम्युनिष्टलाई ताक परे तिवारी नत्र गोतामेका रुपमा चित्रण गर्न सकिन्छ । हिजोका दिनमा कांग्रेसलाई कमजोर बनाउन दरबारसँग साँठगाँठ गरेको धेरैलाई थाहा भएकै विषय हो ।
चिनियाँ राष्ट्रपतिको आसन्न नेपाल भ्रमणकै मुखमा नेकपाले यस्तो प्रशिक्षण र समझदारी गर्दा मुलुक नयाँ खाले द्वन्द्वमा फस्ने वातावरण समेत तयार हुने खतरा बढाएको छ । साथै चिनियाँ राष्ट्रपति सीको नेपाल भ्रमण नै विवादित हुनसक्छ । किनभने नेकपाले सीको भ्रमण नेकपाको निजी पहलमा भएको सन्देश दिन खोजेको आभास मिलेको छ । उसले सीको भ्रमणलाई पार्टीकोे पेवाका रुपमा मात्र केन्द्रित ग¥यो भने ठूलो विवाद निम्तिने निश्चित छ । नेकपाको कार्यशैली हेर्दा लाग्छ सी नेपालका साझा पाहुना भन्दा नेकपाका मात्र पाहुना हुन् ।
नेपाली कम्युनिष्टहरुले आफूलाई सधैं अन्तर्राष्ट्रियताको साँघुरो दायरामा खुम्च्याएका छन् । उनीहरु माक्र्स, एन्गल्स, लेनिन, माओ जस्ता विदेशी नेताको नाम र विचारमा आफूलाई सञ्चालन गर्न मन पराउँछन् । त्यसैको नयाँ कडीका रुपमा सी विचारधाराको अबलम्बन गर्न खोजिएको देखिन्छ । तर उनीहरु सधैं द्वैध चरित्रबाटै आफूलाई परिचित गराउने झुण्डका रुपमा समेत नेपाली माझ नांगिने गरेका छन् । विगतमा नेकपा एमालेको पार्टी कार्यालयमा तत्कालिन अमेरिकी राजदूत जाँदा विदेशी कम्युनिष्ट नेताका तस्वीर हटाएको प्रसंग पनि निकै चर्चित भएको थियो । त्यसैले नेपाली कम्युनिष्टलाई ताक परे तिवारी नत्र गोतामेका रुपमा चित्रण गर्न सकिन्छ । हिजोका दिनमा कांग्रेसलाई कमजोर बनाउन दरबारसँग साँठगाँठ गरेको धेरैलाई थाहा भएकै विषय हो ।
अहिले नेपाली जनताले यति धेरै विश्वास गरेका छन् की संसद्मा कम्युनिष्टको मात्रै झण्डै दुई तिहाईको प्रचण्ड मत छ । पार्टीको बलियो अवस्था आंकलन गरेर नै ओली – प्रचण्डको चाहना साम्यवादतर्फको यात्रा तय गर्नु रहेको देखिन्छ । तर यतिवेला विश्व ब्रम्हाण्ड नै लोकतान्त्रिक शासन प्रणालीको पक्षमा छ । चीन आफैं विस्तारै लोकतान्त्रिकरणको बाटोमा हिंड्न बाध्य हुँदै गरेको अवस्था छ । त्यसैले ओली – प्रचण्ड गठबन्धनले नेपालमा साम्यवादको सपना देख्नु भनेको मुंगेरीलाल की हसिन सपने मात्र हो ।
इन्द्र रिजाल
इन्द्र रिजाल नेपालबहस डटकमका प्रधान सम्पादक हुन् । अर्थ राजनीतिक धारमा कलम चलाउने वरिष्ठ पत्रकार रिजालले आर्थिक, राजनीतिक तथा सामाजिक परिवेशका विषयवस्तुको यर्थाथमुखी चित्रण गर्छन् ।
लेखकबाट थपयस वर्ष पनि एनएमबी बैंकका शेयरधनीको हात खाली, वितरण योग्य मुनाफा ऋणात्मक
नेपालबहस संवाददाता
बैशाख ३०, २०८१ आइतबार
उडिरहेको विमानमा एयर होस्टेसलाई यात्रुले दुर्व्यवहार गरेपछि...
नेपालबहस संवाददाता
बैशाख ३०, २०८१ आइतबार
वर्षासँगै काठमाडौंको प्रदूषण कम हुँदै, ५० औँ स्थानमा सूचीकृत
नेपालबहस संवाददाता
बैशाख ३०, २०८१ आइतबार
कांग्रेसको अवरोधपछि प्रतिनिधिसभाको बैठक स्थगित
जेठ १, २०८१ मंगलबार
क्रिकेटर सन्दीपको लामिछानेको मुद्दा हेर्दाहेर्दैमा
जेठ १, २०८१ मंगलबार
प्रतिनिधि सभाको बैठकमा कांग्रेसको अवरोध, छानबिन समितिको माग गर्दै नाराबाजी
जेठ १, २०८१ मंगलबार