‘तोसिमा कार्की गोविन्दकी मान्छे हुन, मलाई बनाउने कुरा छ’

 
२६ चैत, काठमाडौं । यति एयरलाइन्सको जहाज पोखरामा दुर्घटना भएको दिन माघ १ गते राष्ट्रिय स्वतन्त्र पार्टीका सांसद ढाकाकुमार श्रेष्ठले पार्टीले आफूलाई स्वास्थ्य तथा जनसंख्यामन्त्री बन्नका लागि साढे दुई करोड मागेको अडियो रेकर्ड अहिले सञ्चार माध्याममा भाइरल भएको छ । उनले मन्त्री बन्न पार्टी सभापति रवि लामिछानेले रकम मागेको भन्दै मेडिकल व्यवसायी दुर्गा प्रसाईंसँग सहयोग स्वरुप दुई करोड माग्दै मन्त्री भएपनि त्यसबापतको काम गरिदिने बताए का छन् । 

जहाँ श्रेष्ठले पार्टीले साढे २ करोड मागेको तर २ करोडमा मान्ने सम्भावना रहेको कुरा पन्नि उल्लेख छ । उनले मन्त्री बन्नुअघि १ करोड रुपैयाँ बुझाए पनि हुने र बाँकी चेक दिए हुने भनेका छन् । श्रेष्ठले रविले उधारो नहुने नगद नै चाहिने भन्दै नगद चाहिँने भनका छन्  । अडियो बाहिरिएसँगै रास्वपाले सांसद श्रेष्ठलाई कारबाही गरेको छ । रास्वपाले पार्टी हितविपरीत काम गरेको निष्कर्ष निकाल्दै सांसद श्रेष्ठलाई साधारण सदस्यसमेत नरहने गरी कारबाही पत्र संसद सचिवालयलाई पठाएको छ । 

अडियोमा सांसद श्रेष्ठ र व्यवसायी प्रसाईंबीच पैसा लेनदेनका लागि कुराकानी भएको छ । प्रसाईंसँगको फोन संवादमा सांसद श्रेष्ठले आफूसहित केही कोर टिमका मानिसलाई अढाइ करोड बुझाउनुपर्ने भएकाले सहयोग गर्न आग्रह गर्न भनेका छन् । प्रसाईंले पनि आफूले २ करोड दिने बताएको संवाद प्रष्ट सुनिन्छ । प्रसाईंले आफू गोविन्द केसीभन्दा बढी स्वास्थ्य क्षेत्रमा भिडेको बताएका छन् । उनले श्रेष्ठलाई आइडिया पनि दिने बताएका छन् ।

माघ १ गते रेकर्डभएको यो अडियोमा २ करोडको ग्यारेन्टी गर्दै सांसद श्रेष्ठलाई प्रसाईंले भनेका छन्, ’तपाईं अगाडि बढ्नुस् । तर, २ करोड दिएपछि तोसिमा कार्कीले लडाइँ त गर्दिनन् नि तपाईंसँग भनेर प्रश्न गरेका छन् प्रसाईंले । प्रसाईंले सांसद श्रेष्ठलाई भनेका छन्, ‘तोसिमाले पैसाका बारेमा कुरा पनि गर्न सक्दिनन् । उनले आफूलाई गोविन्द केसीको मानिस भनेकी छन् । उनले कहीँकतै कुरै गर्न मिल्दैन ।’  श्रेष्ठले पनि जवाफ दिएका छन्, ‘तिनी मन्त्री भए पनि काम छैन ।’

सांसद श्रेष्ठ र प्रसाईंबीचको अडियो संवाद 

दुर्गा प्रसाईं: खासमा कुरा के हो डाक्टर सा’प, मलाई भन्नु त ? 

ढाकाप्रसाद श्रेष्ठ: स्वास्थ्य हामीले पाउने भयौँ । कोर टिम छ । पार्टीलाई अलिकति सहयोग गर भनेका छन् । मेरो पक्का भयो । मैले आज फिक्स पनि गर्नु छ ।  म आर्थिकमा साह्रै छैन । मन्त्री पनि बन्नुपर्यो । स्वास्थ्य क्षेत्र सुधार पनि गर्नुपर्छयो । यसमा तपाईंहरूको सहयोग चाहिन्छ ।

प्रसाईं:- क्यास अढाइ करोडको कुरा । दुई करोड ?

प्रसाईं: मैले तपाईंलाई एउटा कुरा बुझ्न खोजेको रास्वपामा डाक्टर भनेको तोसिमा कार्की मात्र हुन् भन्ने थियो । कति जना डाक्टर हुनुहुन्छ । तपाईंको घर कता हो ?

ढकाकाकुरमारु श्रेष्ठः पोखरा 

प्रसाईं:– ढाकाकुमार श्रेष्ठ, आच्छा ! मैले त्यो कुरो बुझेँ । सल्लाह गरेर अघि बढौंला । अनि फेरि तपाईंसँग एउटा कुरा भन्न खोजेको । हामी त ह्वाट्सएपमा छौं केही मतलब भएन । अनि मुकुलहरूले त नलिने भन्थे त स्वास्थ्य र शिक्षा ।

ढाका :– स्वास्थ्य, शिक्षा मुकुलजीलाई त्यति थाहा छैन सर यो । आन्तरिक कुरा हो । मुकुलजी पनि कोर टीममा हुनुहुन्न । उहाँ बाहिर महामन्त्री नै हो । अब हजुरलाई पार्टीको कुरा गर्दाखेरि, त्यहाँ दुईतीन जना छुट्टै हुनुहुन्छ पार्टीलाई धेरै सहयोग गर्ने, सुरुवाती क्षणदेखि नै सहयोग गर्ने रवि सरलाई । त्यो टीमबाट मलाई कुरा आएको हो । आज मैले फिक्स गर्नुपर्छ पैसा । उधारो हुन्न भन्छन् फेरि ।

श्रेष्ठ :– दुई, साढे दुई भनेका छन् । मैले अहिले १ दिए भनेपनि मान्छन् होला । पछि चेक दिए पनि मान्छन् दुई तीन दिनको ।

प्रसाईं:– फेरि आज बन्द छ नि त ! आज बन्द छ । फेरि ९ लाख ९९ हजारभन्दा माथिको चेक साटिँदैन । सुन्नुस् क्लियर कुरा । एउटा टाइम राखेर म दिन्छु । तपाईंले भनिहाल्नुभयो । भोलि मेरो पनि काम गर्नुपर्छ तपाईंले ।

श्रेष्ठ:– हैन, त्यो त म गर्छु । मलाई त यो दिक्क लाग्छ गोविन्द केसी देखेर । कहिले मर्छ जस्तो लाग्छ मलाई त। पुरै जेनेरेसन पढ्न नपाएको पनि तिनले गर्दा हो ।

प्रसाईं:– मैले मेरो छोरीलाई जापान पठाउनुप¥यो त्यो टोकियो युनिभर्सिटीमा ३ करोड तिरेर एमडी गर्नलाई । यहाँ आफ्नोमा छ रेडिएसन अंकोलोजी, पढाउन पाइनँ भैले ।

श्रेष्ठ: – त्यै त यो सबै बेथिति छ ।

प्रसाईं :– मेरो त हेर्नुस् न म त कति मरेको छु । मेरो मेडिकल कलेज हेर्नस् त सबै भौतिक पूर्वाधार पुगेको काठमाडौं उपत्यका बाहिर मेची अञ्चलमा । ल भन्नुस् त ३२ लाख पपुलेसन छ । म त डुबेको छु कि छैन भन्नुस् त ? म त मर्न मात्रै बाँकी छ।

श्रेष्ठ :- म भएँ, तोसिमा हुनुभयो र चन्दा कार्की ।
प्रसाईं : ए ए साँच्चै, चन्दा म्याम पनि हुनुहुन्छ ।

श्रेष्ठः चन्दा म्यामलाई तपाईंले पनि चिन्नुहुन्छ । 

प्रसाईं: डाक्टर सा’पको घर कता हो ?

श्रेष्ठः पोखरा हो ।

प्रसाईं: ए ए, कता पढ्नुभएको हो ? 

श्रेष्ठः चाइना पढेको, दाआल युनिभर्सिटी 

प्रसाईं: एमडी ? 

श्रेष्ठः एमडी गरेको छैन । एमएस मात्र हो । एमडी पढ्ने भन्दाभन्दै पोलिटिक्समा आएँ ।

प्रसाईं: अब हेर्नुहोस् है, धेरै ठूलो समस्या छ स्वास्थ्यमा । नर्सिङ कलेज बन्द गरे । चेलिबेटी नर्स पढ्न पाउँदैनन् । मैले जहिले पनि भनेको छु, दुबईका डान्सबारमा हाम्रा चेलिबेटीहरूले डान्स गर्नुभन्दा नर्स पठाऊँ । डाक्टर उत्पादन गरौँ । सयवटा मेडिकल कलेज खोलौँ । कति राम्रो कुरा गरेको छु मैले । हस्पिटल खोलौँ । हस्पिटल फ्री गरौँ । कति राम्रो कुरा गरेको मैले । डाक्टर सा’पको नाम ढाकाबहादुर के हो ? 
 
श्रेष्ठः स्वास्थ्य, शिक्षा मुकुलजीलाई त्यत्ति थाहा छैन । आन्तरिक कुरा हो । उहाँ कोर टिममा हुनुहुन्न । महामन्त्री नै हो । तपाईंलाई आन्तरिक कुरा गर्नुपर्दा हो । दुई–तीन जना छुट्टै हुनुहुन्छ । पार्टीलाई छुट्टै सहयोग गर्ने, रविजीलाई पहिलादेखि नै सहयोग गर्ने । त्यो टिमबाट मलाई पु¥याएको । आज मैले फिक्स गर्नुपर्छ । उधारो हुन्न भन्छन् फेरि ।

दुर्गा प्रसाईं: खासमा कुरा के हो डाक्टर सा’प, मलाई भन्नु त ? 

ढाकाप्रसाद श्रेष्ठः स्वास्थ्य हामीले पाउने भयौँ । कोर टिम छ । पार्टीलाई अलिकति सहयोग गर भनेका छन् । मेरो पक्का भयो । मैले आज फिक्स पनि गर्नु छ ।  म आर्थिकमा साह्रै छैन । मन्त्री पनि बन्नुप¥यो । स्वास्थ्य क्षेत्र सुधार पनि गर्नुप¥यो । यसमा तपाईंहरूको सहयोग चाहिन्छ ।

प्रसाईं: मैले तपाईंलाई एउटा कुरा बुझ्न खोजेको रास्वपामा डाक्टर भनेको तोसिमा कार्की मात्र हुन् भन्ने थियो । कति जना डाक्टर हुनुहुन्छ । तपाईंको घर कता हो ?

श्रेष्ठ: म भएँ, तोसिमा हुनुभयो र चन्दा कार्की ।

 प्रसाईं: ए ए साँच्चै, चन्दा म्याम पनि हुनुहुन्छ ।

श्रेष्ठः चन्दा म्यामलाई तपाईंले पनि चिन्नुहुन्छ । 

प्रसाईं: डाक्टर सा’पको घर कता हो ?

श्रेष्ठः पोखरा हो ।

प्रसाईं: ए ए, कता पढ्नुभएको हो ? 

श्रेष्ठः चाइना पढेको, दाआल युनिभर्सिटी 

प्रसाईं: एमडी ? 

श्रेष्ठः एमडी गरेको छैन । एमएस मात्र हो । एमडी पढ्ने भन्दाभन्दै पोलिटिक्समा आएँ ।

प्रसाईं: अब हेर्नुहोस् है, धेरै ठूलो समस्या छ स्वास्थ्यमा । नर्सिङ कलेज बन्द गरे । चेलिबेटी नर्स पढ्न पाउँदैनन् । मैले जहिले पनि भनेको छु, दुबईका डान्सबारमा हाम्रा चेलिबेटीहरूले डान्स गर्नुभन्दा नर्स पठाऊँ । डाक्टर उत्पादन गरौँ । सयवटा मेडिकल कलेज खोलौँ । कति राम्रो कुरा गरेको छु मैले । हस्पिटल खोलौँ । हस्पिटल फ्री गरौँ । कति राम्रो कुरा गरेको मैले । डाक्टर सा’पको नाम ढाकाबहादुर के हो ? 

श्रेष्ठः ढाकाकुमार श्रेष्ठ 

प्रसाईंः अच्छा, मैले त्यो कुरा बुझेँ । सल्लाह गरेर अगाडि बढौँला । मैले एउटा कुरा भन्न खोजेको । ह्वाट्सएपमा छौँ, मतलब भएन । मुकुलहरूले त स्वास्थ्य र शिक्षा नलिने भन्थे त ? 

श्रेष्ठः स्वास्थ्य, शिक्षा मुकुलजीलाई त्यत्ति थाहा छैन । आन्तरिक कुरा हो । उहाँ कोर टिममा हुनुहुन्न । महामन्त्री नै हो । तपाईंलाई आन्तरिक कुरा गर्नुपर्दा हो । दुई–तीन जना छुट्टै हुनुहुन्छ । पार्टीलाई छुट्टै सहयोग गर्ने, रविजीलाई पहिलादेखि नै सहयोग गर्ने । त्यो टिमबाट मलाई पु¥याएको । आज मैले फिक्स गर्नुपर्छ । उधारो हुन्न भन्छन् फेरि ।

प्रसाईंः क्यास अढाइ करोडको कुरो आयो, दुई करोड ?

श्रेष्ठः दुई साढे दुई भनेका छन्  । आज एक दिएँ भने पनि मान्छन् होला ।

प्रसाईं: आज बन्द छ । सुन्नोस् है कुरा । बैंकबाट ९ लाख ९९ हजारभन्दा बढीको चेक साटिँदैन । सुन्नोस् कुरा । एक टाइम राखेमा म दिन्छु । तपाईंले भनिहाल्नुभयो, म सहयोग गर्छु । मलाई पनि सहयोग गर्नुपर्छ ।

श्रेष्ठः म गर्छु । मलाई त दिक्क लाग्छ । यो गोविन्द केसी देखेर कहिले मर्छजस्तो लाग्छ । एमबीबीएस पढ्न नपाएको उसकै कारण हो ।

प्रसाईंः मेरो छोरीलाई जापान टोकियो युनिभर्सिटी पढाउनुप¥यो । ३ करोड तिरेर एमडी गर्नलाई । आफ्नोमा रेडियोलोजी पढाउन पाइनँ । 

श्रेष्ठ: त्यही त । सबै बेथिति छ । 

प्रसाईंः  म त मरेको छु । मेरो मेडिकल कलेज हेर्नु त ? सबै भौतिक पूर्वाधार पुगेको काठमाडौंबाहिर मेचीमा ३२ लाख पपुलेसन छ । म त डुबेको छु कि छैन भन्नु त म त मर्न मात्र बाँकी छु ।

श्रेष्ठः त्यही त यसलाई हटाउनुपर्छ । यो पनि समस्या समाधान गर्नुपर्छ ।

प्रसाईं ः शिक्षा कसले लिन्छ भाइ ? 

श्रेष्ठ: यहाँ फोन आएको रहेछ । हजुर सर । 

प्रसाईंः शिक्षा कसले लिने भयो डाक्टर सा’प ? शिक्षा हामीलाई परेनजस्तो छ सर । शिक्षा हजुरबुबाले राख्यो होला । योपालि मलाई पनि एफिलेसन दिनुपर्नेछ हजुरबुबाले । काठमाडौं युनिभर्सिटीले तपाईंका एफिलेसन दिएको छ । सिट मात्र दिएको छैन । त्यो गिरी नारायणकाजीको मान्छे हो । पैसा उठाएर नारायणकाजीलाई दिने मान्छे हो । ल यसो गर्नुहोस् न त ।

श्रेष्ठः हजुर निश्चिन्त हुनुहोस् । मिलेर काम गर्नुपर्छ, तपाईं र म । 

प्रसाईं: एकछिन एकछिन । भोलि केपी ओली झापा आउँदै हुनुहुन्छ । म हजुरबुबासँगै काठमाडौं आउँछु । तपाईं र म भेटौँला । म गर्छु के । तपाईंले भनेको दुई म आएर गरौँला । अलिकति टाइम लाग्छ । पैसा मिलाएर निकाल्नुपर्छ । बैंकले पूरै सिस्टम खोज्छ । भ्वाक–भ्वाक बाकसमा पैसा लिएर गाह्रो छ । आजको आज नेपालमा कसैले पैसा दिन सक्दैन । 

श्रेष्ठः त्यही त समस्या छ त ।

प्रसाईं: हिजो पुस मसान्त, बैंकको ब्याज बुझाएँ । 

श्रेष्ठः तपाईंलाई पनि गाह्रो छ । विचरा । 

प्रसाईं: गाह्रो छ नि । हिजो पुस मसान्तमा ब्याज बुझाएँ । स्वास्थ्य बीमाको १५ करोड अढाइ वर्षदेखि दिएको छैन । 

श्रेष्ठः बीमा पनि १२ अर्बको लगानी हुँदोरहेछ । बीमा पनि सबैमा लागू गर्नुपर्छ ।

प्रसाईं: बीमा कसरी लागू गर्ने म भनिदिन्छु तपाईंलाई । तपाईं के कुरा ग्यारेन्टी गर्नुहोस् भने मैले २ करोड दिने भए तपाईंलाई । यो पैसा तपाईंले पनि भोलि–पर्सि रविलाई त दिने होला ?

श्रेष्ठः अँ मैले रवि सरलाई भन्दा पनि रवि सर देखापर्नुभएको छैन । बाहिरका दुई–तीन जना साथीहरू हुनुहुन्छ । पार्टीमा जान्छ भनेका छन् ।

प्रसाईं: यी सबै कमाउने त हुन् भाइ ।

श्रेष्ठः  पार्टीमा जान्छ कि जाँदैन, मलाई थाहा छैन । मैले सोचेको छैन । पार्टी कमजोर छ । सुरुवाती छ भनेका छन् । साह्रै गाह्रो भएको छ भनेका छन् ।
प्रसाईं: ल सर म भोलिबेलुका नभए पर्सी आउँछु अनि दाजुभाइ भेटुँला नि त । तपाईंले ग्यारेन्टी गर्नुस् म दिन्छु भनेर । तर मलाई अलिकति टाइम चाहियो भन्नुस् ।

श्रेष्ठ : अँ हुन्छ । म त्यै कुरा गर्छु सर । हजुर भोलि आउनुहन्छ बेलुका ?

प्रसाईं: अँ म भोलि बेलुका । हजुरबुबा आउने भएर बस्नुप¥छ कि । अनि म भोलि आउँछु । है डक्टरसाप ।