नयाँ वर्षमा सबैको कामना, हाम्रा नेतामा सद्बुद्धि पलाओस् !

१ वैशाख, काठमाडौं । नेपालमा जे जति बिग्रिएको छ, त्यो सबै नेताका कारण बिग्रिएको हो भन्ने आम बुझाई छ । यसैले आम नेपाली जनताको नयाँ साल २०८१ को पहिलो शुभकामना भनेको हाम्रा नेताहरूमा सद्बुद्धि पलाओस् भन्ने नै हो । नेतामा सद्बुद्धि पलाए राजनीतिक स्थिरता हुन्छ, आर्थिक विकास हुन्छ, भ्रष्टाचार रोकिन्छ, शिक्षामा सुधार हुन्छ, रोजगारी बढ्छ । समग्रमा भन्दा जनतालाई गाँस, बास र कपासका लागि राज्य अभिभावक भएर उभिएको आभाष हुन्छ ।    

आज हामी नेपालीहरूको नयाँ वर्ष । वर्षको पहिलो दिन । वर्षका हिसाबले २०८० साललाई बिदा गरेर २०८१ सालमा प्रवेश गरेका छौँ । नयाँ वर्षको शुभारम्भमा उमंग र उत्साह त छँदैछ, सँगै आम नेपालीको नयाँ आशाले राज्यसँग भरोसा खोजेको छ । सिंगो राष्ट्रले साझा संघर्ष र संकल्पबाट यो वर्ष राष्ट्रको आर्थिक र सामाजिक जीवनमा रचनात्मक परिवर्तन खोजेको छ । यसैले देशका नेता र राजनीति सुध्रियोस् भनेर जनताले नयाँ वर्षमा शुभकामना दिएका हुन् । 

खासमा नेता नसुध्रिएकै कारण बितेको वर्ष २०८० साल नेपालीका लागि खासै उत्साहप्रद रहेन । देशभित्र आर्थिक, सामाजिक, राजनीतिक कुनै क्षेत्रमा पनि सन्तोष गर्न सकिने उपलब्धिहरू भएनन् । राज्यमा नेता केन्द्रित राजनीति मात्र उथलपुथल भयो । भ्रष्टाचारका केही काण्डमा कारबाहीमा जाँदा जनसाधारणमा केही उत्साह देखिएको थियो । परन्तु, भ्रष्टाचार र ठगीमा संलग्न भनिएकाहरु नै उपप्रधानमन्त्री र गृहमन्त्री जस्तो ओहदामा पुगे । विपक्षीले छानबिन माग्दा सत्तापक्षले सार्वभौम संसद बन्द गरिदिएका छन् । यसले बितेको वर्ष नेपालीका लागि सन्तोषजनक भएन । यसैले यस वर्ष जनताको पहिलो कामना नै नेताहरूमा सद्बुद्धि पलाओस् भन्ने रह्यो । 

नयाँ वर्षको प्रारम्भमै नकारात्मक टिप्पणी नमीठो बन्न सक्छ । तर, वर्ष र दशक फेरिए पनि अपवादबाहेक आम नेपालीको अवस्था फेरिएको छैन । त्यसको कारण अरू केही नभएर उही राजनीति हो । जसले बदलिएको व्यवस्था अनुरूप आफ्नो चरित्र बदल्नै सकेन । शान्ति सम्झौताका अधुरा कामलाई छाडेर हेर्ने हो भने मुलुकमा संघीय लोकतान्त्रिक गणतन्त्रको संविधान बन्यो । ०७२ सालमै देशले नयाँ संविधान पाए पनि स्थिरता पाउन सकेको छैन । 

राजनीतिक प्रणालीभित्र संविधानले खेल्न दिएका खुकुला प्रावधान नै अस्थिरताका कारण बनेका छन् । तिनै खुकुला प्रावधानमा टेक्दै सत्ता केन्द्रित राजनीतिमै दलहरूको समय व्यतीत भइरहेको छ । जसले गर्दा देशले संविधान पाए पनि स्थिरता पाउन सकेको छैन । संविधानले समावेशी नीति बनायो । तर सोही नीतिको कार्यान्वयन हुन सकेको छैन । सीमान्तकृत वर्ग, महिला, दलित र जनजातिको नाममा त्यस वर्गको उच्च घरानियाँ र राजनीतिक पहुँच भएकाहरूले फाइदा लिने गतिलो माध्यम मात्र बनेको छ । त्यसैले अब समावेशी नीति पनि वर्गीय दृष्टिकोणबाट परिमार्जित गर्दै लैजानुपर्ने देखिएको छ ।

देशले डेढ दशकको बीचमा परिवर्तनका धेरै नारा र नीतिहरू पाए । तर, जनता भने परिवर्तन र समृद्धिको आशामा निस्सासिएका छन् । पछिल्लो राजनीतिक परिवर्तन र त्यसको उपलब्धिको समीक्षा गर्दै अब नयाँ ढंगले अघि नबढ्ने हो भने विश्वका गतिशील देशहरूको परिवर्तन हेरेर मात्र हामीले चित्त बुझाउनुपर्ने हुनसक्छ । देश भन्नु भूगोल मात्रै होइन, जनता हो । र मुलुकको सबैभन्दा ठूलो चुनौती अरू केही होइन, भ्रष्टाचार हो । 

भ्रष्टाचारले देशको सिंहदरबारदेखि गाउँगाउँका सिंहदरबारसम्मलाई गाँजेको छ । समाजका सबै जसो तह र तप्का अनि निकाय तथा संस्थालाई भ्रष्टाचारले शिथिल पारेको छ । भ्रष्टाचारले ठूलो साम्राज्य नै खडा गरेको छ । यो सानोतिनो चोट र पहलबाट बसमा ल्याउन सकिने स्थितिमा छैन । भ्रष्टाचारको प्रमुख कारण देशमा व्याप्त कुशासन नै हो । कुशासनको जड अस्थिर राजनीति, इमान, निष्ठा र सिद्धान्तहीन राजनीतिकर्मी तथा शासक हुन् । नेपालको राजनीतिक नेतृत्वको मुखमा भ्रष्टाचार नियन्त्रण भए पनि व्यवहारमा पटक्कै इच्छाशक्ति छैन । अब इच्छाशक्ति बढाउनुपर्छ ।

अब आम जनतामा जागेका निराशा चिर्नुपर्छ । यसलाई चिर्नै भनेको सुधारिएको राजनीति र सुध्रिएको नेताले मात्रै हो । यस्तो अवस्थामा नेताका बदलिउन र देशमा आस जगाउने काम गरेर अर्को वर्ष २०८२ म पुग्दा थोरै पुराना र धेरै नयाँ कामले प्रवेश पाउन सकुन । यति भन्दै हाम्रा विज्ञापन दाता, पाठक, शुभचिन्तक र देश विदेशमा रहेका सम्पूर्ण नेपालीहरूमा नेपालबहसको तर्फबाट नयाँ  वर्ष २०८१ को हार्दिक मंगलमय शुभकामना ।